تنوع ژنتیکی ۶۵ ژنوتیپ سیب زمینی با استفاده از تجزیه عامل ها و خوشه ای

65 ژنوتیپ سیب ­زمینی در طی دو سال (87-1386) با ارقام آگریا، دراگا و مارفونا به عنوان شاهد بر اساس طرح آماری آگمنت با سه بلوک در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل به­ منظور بررسی تنوع ژنتیکی آنها کشت گردید. در طی دوره رشد و پس از برداشت، صفات تعداد روز تا غده­ زایی، طول دوره رشد، تعداد ساقه اصلی در بوته، ارتفاع بوته، تعداد و وزن غده کل و قابل فروش در بوته، عملکرد غده قابل فروش و درصد ماده خشک اندازه­ گیری شد. نتایج تجزیه واریانس صفات نشان داد که بین ژنوتیپ­ ها از لحاظ صفات تعداد ساقه اصلی در بوته، ارتفاع بوته، تعداد و وزن غده کل و قابل فروش در بوته، عملکرد غده قابل فروش، تعداد روز تا غده­ زایی و درصد ماده خشک اختلاف معنی­ داری وجود دارد. صفات تعداد ساقه اصلی در بوته، ارتفاع بوته، تعداد و وزن غده کل و قابل فروش در بوته، عملکرد غده قابل فروش دارای تنوع بالا و صفات تعداد روز تا غده ­زایی و درصد ماده خشک دارای تنوع نسبتاً بالایی بودند. تجزیه خوشه ­ای 65 ژنوتیپ را به چهار گروه تقسیم کرد. گروه سوم با 5 ژنوتیپ (ارقام کایزر، لوکا، کنبک و ساتینا و کلون پیشرفته 9-397007) از تعداد و وزن غده کل و قابل فروش در بوته، عملکرد غده قابل فروش بالایی نسبت به میانگین کل و شاهدها برخوردار بودند. در تجزیه عامل­ ها، 4 عامل مستقل از هم مجموعاً 73.49 درصد از تنوع را توجیه نمودند. عامل اول، عامل عملکرد و اجزا آن (صفات عملکرد غده قابل فروش، تعداد و وزن غده کل و قابل فروش در بوته)، عامل دوم، عامل ساختاری (صفات ارتفاع بوته و تعداد ساقه اصلی در بوته)، عامل سوم، عامل کیفی (درصد ماده خشک) و عامل چهارم، عامل فنولوژی (صفت تعداد روز تا غده ­زایی) نام­ گذاری شد.